Depressieve klachten
Mijn naam is Stijn, 29 jaar, en ben bekend met klachten van depressie. Ik ben actief in de zorg, maar ging al een langere tijd niet meer met plezier naar mijn werk. Perfectionisme, en het altijd goed willen doen voor een ander, had op mezelf geen goed effect. De relatie met mijn ex-partner verliep stroef omdat ik vaak chagrijnig/geagiteerd thuis kwam, en moeite had om mijn werkdag te verwerken. Voordat mijn werkdag begon, was het piekeren al bezig, en voelde ik mezelf vooral heel moe. Ik werkte in ploegen, dus had weinig structuur. Normaal gesproken kan ik er best goed tegen om op afwijkende tijden te werken, maar doordat ik het niet naar mijn zin had op mijn werk, ging ik mezelf steeds vaker ziek melden, kreeg ik steeds vaker rug en nekklachten, ook kwamen er steeds meer paniekaanvallen en belandde ik in een burn-out.
Mijn partner kon het niet meer aanzien dat ik zo veel pijn droeg, en wist me dan ook niet te helpen, vanwege mijn compulsieve denkpatronen. Dit alles heeft tot een scheiding geleid. Ik heb 4 maanden bij mijn ouders overbrugd, en ben vanuit Noord-Brabant naar Zuid-Holland verhuisd en heb daar een huis gekocht. ik had al een half jaar een psycholoog in de armen gesloten, om te helpen bij mijn problematiek en heb ik zo mijn scheiding kunnen verwerken, vanwege suicidale gedachten kreeg ik voorrang op de wachtlijst, (de casuistiek moet zo ernstig zijn om ergens een traject in te gaan, bizar!). Volgens de psycholoog waren mijn depressieve gevoelens een normale reactie op de scheiding met mijn vrouw en leek het allemaal verklaarbaar te zijn.
Ik ben via de huisarts gestart met citalopram 10mg en zit nu op 15mg. Het duurde een tijd voordat mijn medicatie werkte, en heb last gehad van de nodige bijwerkingen, overdag erg moe, 's avonds werd het piekeren steeds erger en werd ik zelfs angstiger, ook kreeg ik minder eetlust. Ik vertrouwde niemand, en durfde mezelf niet meer in de spiegel aan te kijken. Mijn psycholoog is verder gaan kijken en heeft een casemanager voor mij ingezet die 1 x per week langs komt, deze uren zijn via het WMO ingezet. Het heeft mij zoveel geholpen om met een onafhankelijk iemand te praten over mijn gedachtengangen en problematiek. Heel de beerput is open getrokken. Na mijn scheiding heb ik 2 maanden een relatie gehad met een persoon die bekend is met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Samen met mijn casemanager zijn we een behandelplan op gaan stellen, om persoonlijke doelen te behalen. Ook keeg ik G-schema therapie, om te kijken of mijn eigen gedrags-denkpatronen wel kloppen en realistisch zijn.
De combinatie van de therapie en medicatie lijkt te werken. Ik sta steviger in mijn schoenen, trek mezelf minder aan op persoonlijk gebied, en mijn eigenwaarde/zelfliefde is vele malen beter. Ook ben ik van baan veranderd waarbij ik doorgroei tot verpleegkundige bij het GGZ, heb ik een lieve vriendin, en ben ik mijn hobby's weer gaan oppakken. Ook heb ik een planbord, waarin ik een structuur aanhoud, en doe ik minimaal 4 x per week mindfulness. Krachttraining en hardlopen helpen mij dan ook om mijn hoofd actief te houden. Ook muziek is een goede uitklep voor mezelf.
Ik hoop door mijn ervaring met anderen te delen, mensen met depressieve klachten een lichtpuntje te bieden, "er schijnt altijd licht aan het andere kant van de tunnel, ook al zegt de ziekte dat het niet zo is", mijn levensquote.
Verhalen zijn persoonlijk
Wees je ervan bewust dat deze verhalen persoonlijke ervaringen zijn. Wat voor de één werkt, werkt niet automatisch ook voor jou. En als iemand een bepaalde overtuiging heeft, wil dat niet zeggen dat deze overtuiging ook klopt.
Informeer je goed als je overweegt om medicijnen te gaan gebruiken. Passende medicatie is voor iedereen anders. Overleg met je behandelaar en kijk hier.