Dwanggedachten en ROCD

Hallo allemaal, Ik wil graag mijn verhaal delen over iets waar ik al een tijdje mee worstel: dwanggedachten, specifiek relatiedwang (ROCD). Het begon toen ik herstellende was van mijn burn-out. Tijdens die periode begon ik steeds meer last te krijgen van obsessieve gedachten over mijn relatie en mijn gevoelens. Ik begon te twijfelen of ik wel echt de juiste gevoelens had voor mijn partner en of ik wel echt gelukkig was in de relatie. 

Wat deze gedachten misschien nog sterker maakte, was een opmerking van een vriendin over een ‘gewone’ vriend van mij. Ze zei dat hij me wel eens leuk kon vinden. Deze opmerking bleef in mijn hoofd hangen, en al snel begon ik te twijfelen aan mijn eigen gevoelens. Het voelde alsof ik voortdurend moest controleren of ik mijn vriend wel echt leuk vond, of of ik misschien gevoelens had voor die andere vriend. De gedachten over deze vriend kwamen steeds terug en ik kon er niet goed mee omgaan. Ik wist dat deze gedachten irrationeel waren, maar het was moeilijk om er niet constant op te reageren. Het voelde alsof deze twijfels alles overschaduwden, zelfs al vertrouw ik mijn partner en waardeer ik onze relatie enorm. Ik begon te vergelijken, te twijfelen en steeds opnieuw bevestiging te zoeken, maar het leek nooit genoeg om de onrust in mijn hoofd te kalmeren. Dit leidde tot veel onzekerheid en angst. Het was moeilijk om te begrijpen waarom ik deze gedachten had, vooral omdat ik van mijn partner houd en onze relatie belangrijk voor me is. Het voelde als een soort vicieuze cirkel waar ik maar niet uitkwam. 

Uiteindelijk besloot ik professionele hulp te zoeken. Ik kwam erachter dat wat ik doormaakte, vaak wordt aangeduid als relatiedwangstoornis (ROCD), een variant van obsessieve-compulsieve stoornis (OCD). Deze dwanggedachten kunnen enorm krachtig aanvoelen, maar gelukkig kan er ook hulp voor geboden worden. Nu ben ik bezig met therapie om deze dwanggedachten aan te pakken en te leren hoe ik er niet op moet reageren. Het is een langzaam proces, maar ik ben hoopvol dat ik weer meer rust zal ervaren en mijn relatie kan leven zonder de constante twijfels. 

Ik deel dit verhaal omdat ik weet dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt. Het kan heel eenzaam aanvoelen, maar ik wil anderen die hetzelfde doormaken laten weten dat je niet alleen bent. Er is hulp en er is hoop. Het is belangrijk om niet alleen met deze gedachten te blijven zitten, maar ze actief aan te pakken. Ik ben ook heel benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen, vooral het deel over die ‘gewone’ vriend van mij en de twijfels over mijn gevoelens voor hem. Dit is iets waar ik nog veel mee struggle, en het zou fijn zijn om te weten of anderen hier ook mee te maken hebben. Dank je wel voor het lezen van mijn verhaal.