Het licht is er- ook voor jou

Soms voelde het alsof ik leefde in een wereld die niemand anders kon zien. Alsof ik in een tunnel zat zonder einde. Zonder licht. Een wereld vol dreiging, zelfs als alles om mij heen veilig was. Alsof ik voortdurend op mijn hoede moest zijn. Altijd ready voor het ergste. Dat gevoel, die constante spanning, dat was mijn realiteit.

Herinneringen, triggers, nachtmerries. Ik wist wel dat ik veilig was, maar mijn lichaam reageerde alsof ik in levensgevaar was. Verwarrend en zo uitputtend.

Er blijven pittige dagen. Dagen waarop ik het liefst onder een deken kruip en alles wil laten voor wat het is.

Ik weet hoe moeilijk dat is. De controle loslaten. Iemand anders toelaten in een wereld die je jarenlang zelf hebt gedragen. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. 

Ik begon weer adem te halen. Soms voorzichtig. Soms met tranen. Maar ik voelde dat er meer was. Meer dan angst. Meer dan overleven.

Er is zóveel meer mogelijk dan ik ooit heb durven denken. Ik dacht ooit dat dit het zou zijn – dat ik altijd gevangen zou blijven in deze cirkel van angst en overleven. Maar dat is niet zo. Echt niet.

Dus als jij nu in dat zwarte gat zit – geloof me als ik zeg: je bent niet alleen. En er is meer mogelijk dan je nu kunt zien.

Je mag hulp vragen. Je mag struikelen. Je mag zacht zijn voor jezelf. En boven alles: je mag blijven hopen.

Het voelt nu misschien alsof het nooit beter wordt. Maar het wordt beter. Houd vol. Het licht is er – ook voor jou.

Op een dag kijk je terug en denk je: Ik ben verder gekomen dan ik ooit voor mogelijk hield.

En dat is pas echt bijzonder.