(ZONDER) NAAM

Of ik iets wil schrijven voor Mind? Natuurlijk! Als ik door over mijn ervaringen met depressie ook maar één iemand daarmee help, dan is mijn missie geslaagd. 

Onderwerpen kan ik wel bedenken, want ik leef elke dag met mezelf en kom mijn somberheid en moeheid iedere dag tegen. Het lastigste is: onder welke naam doe ik dat? Als ik een ervaringsverhaal schrijf onder mijn volledige naam, dus inclusief achternaam, maak ik het mezelf misschien lastiger. Ik ben op zoek naar werk, en als een potentiële werkgever op mijn naam zoekt en een blog tegenkomt over hoe ik met depressie omga…

Niet dat ik er niet open over ben. In het verleden heb ik twee keer gesolliciteerd en verteld dat ik depressieve periodes heb, waarbij ik wel de baan kreeg. Dus ik weet dat het geen beperking hoeft te zijn. Het verschil zit ‘m er echter in, dat ik dan de keus heb om het wel of niet te vertellen. Nou ja, dat is gedeeltelijk waar, als ik ergens ga werken wil ik open kunnen zijn, anders werkt het niet. Het is belangrijk om mezelf te kunnen zijn. Dus vertel ik het. Het verschil zit er meer in dat ik dan al op gesprek ben en het dan zelf vertel, en dat komt wellicht anders over dan als ze het op een site hebben gelezen. Dat zou wel eens mijn kansen om uitgenodigd te worden kunnen verkleinen.

Werk vind ik heel belangrijk, en ik ben gedreven om mijn werk goed te doen. Mijn werk is onderdeel van wie ik ben, al bepaalt het niet mijn identiteit. Mijn volledige naam niet vermelden is handelen vanuit angst – wat niet vreemd is aan een depressie, maar wat ik niet wil. Ik wil leven en handelen vanuit vertrouwen.

Voor nu handel ik vanuit voorzichtigheid. Is dat ook angst? Ik vermeld alleen mijn voornaam. Omdat ik weet dat potentiële werkgevers mijn naam op internet opzoeken. En ik graag aan het werk wil. 

En graag de kans houd om zelf over dit deel van mij te vertellen.