Blog Russel: Ethiek?

Ethiek?

De nu geschreven wetten van de straat:

-Leef nu en laat niets achter , het kan je laatste dag zijn.

-Ik wil het nu, linksom of rechtsom.

-Degene die “als eerste knippert met de ogen”(angst toont),is verloren.

-De vijand slaapt nooit.

-Als morgen toch komt ,dan zie ik dan wel verder.

-Je kan beter op iemand staan dan dat iemand op jou staat!

Dit waren een aantal wetten van de straat, velen leven volgens deze wetten en zijn daarom in staat van oorlog met het andere deel, het domein van de formeel geschreven wetten.

De dubbelzinnigheid van de geschreven wetten;

In beginsel voor een ieder gelijk , echter ethisch onzuivere aanpassingen hebben het wettenstelsel gecorrumpeerd.

De politieke macht om de wetten tot op zeker hoogte(afhankelijk van het mandaat) naar de hand te kunnen  zetten dient vaak de specifieke belangen van een selecte minderheid.

Vandaar dat velen hebben besloten om hier niet aan mee te doen, zij zijn ”tegen”.

Dus hoe verhouden macht en ethiek binnen de GGZ zich tot elkaar?

Binnen meer “directieve” regimes, die dus op meer weerstand stuiten, kan de verleiding groot te zijn  om tegenstanders die afwijkend gedrag vertonen of te criminaliseren of als ziek te bestempelen, soms beide.

Zoals ik weleens eerder gesteld heb, heeft de GGZ een dubbel mandaat, te weten de uitgestoken zorgzame hand van hulp en zorg, die uitgestoken hand kan echter ook zeer stevig worden en niet meer loslaten(uit ethische overwegingen, de bedoeling is leven(s) reddend te zijn), maar toch zit je dan wel vast. Verder kan de medicatie (wederom vanuit de beste bedoelingen) iemand van zijn eigen lichaam en geest vervreemden.

Deze ethiek vraagt onderhoud, daar binnen de ggz mensen voor behandeling komen tijdens kwetsbare periodes in het leven. Indien men zich daar niet bewust van is dan dreigt een machtsongelijkheid die per definitie naast helend ook grote schade bij mensen kan aanrichten.

Naar mijn mening heeft humaan gezien de ggz alleen moreel bestaansrecht indien vooral het onderhouden en afstemmen van deze noodzakelijke ethische vorming hoog in het vaandel staat.

Als een soort in de genen gebakken drang tot verbetering , maar wel volgens zoiets als een krachtig collectief geweten. Dus trouw blijven aan onze menselijke essentie.

Collectief vertrouwen in de ggz de beloning en werkers die werk doen waarbij ze trouw aan zichzelf kunnen blijven.

Heeft iemand hier bezwaar tegen?