Ik had nooit gedacht dat ik hier zo sterk uit zou komen

Vroeger toen ik 19 was heb ik een psychose gehad.  We zijn nu 7 jaar verder en ik heb besloten om hierover te gaan vertellen.  Omdat ik taboedoorbrekend wil zijn en wil laten zien dat het ook anders kan. En dat je helemaal kan genieten van het leven ook met een ziekte.

Toen ik 19 à 20 was dacht ik dat ik alles op de rit had. Een gelukkig relatie, mijn vwo af en net begonnen aan een studie Voeding & Diëtiek. Ik wilde diëtiste worden met een eigen praktijk. Ik zag het al helemaal voor me. Mensen een gezonde levensstijl adviseren.

Tijdens mijn studie en tijdens de middelbare school ervoer ik altijd wel veel stress. Ik kon niet goed tegen druk en had erge faalangst waardoor ik elke keer dacht ik haal het niet. In mijn jeugd en lang daarna in mijn verdere leven ben ik veel in aanraking gekomen met erge ziektes in de familie, kanker, hart en vaatziekten. Altijd met mensen die heel dichtbij me stonden. Mensen waar ik van hield. Als kind zijnde maakt dit iets in je los, je gaat pleasen en wilt alles doen wat in je macht ligt om de ander beter te laten voelen. Ik denk zelf dat dat aan het ontstaan van mijn stressniveau en faalangst ligt.

Gelukkig is iedereen in mijn familie er nog en gelukkiger kan ik mijzelf niet prijzen. Toch tijdens die studie had ik zoveel zorgen dat ik niet alle ballen hoog kon houden. Hoe viel een sociaal leven te combineren met een zware studie, een relatie en hobby’s? En bovenal wat gaf je de voorkeur? Ik maakte me steeds vaker zorgen om de toekomst.

Daarbij kreeg ik last van chronische blaasontstekingen. 3 maanden lang super veel pijn. Artsen wisten zich geen raad. Ik gingen slechter slapen, door het huis spoken. In de laatste twee weken van die 3 maanden heb ik achter elkaar veel te veel onafgemaakte antibiotica kuren gekregen, waarvan op de laatste kuur stond als meest voorkomende bijwerking hallucineren en waanideeën. Ik denk zelf dat deze mix van antibiotica kuren ten grondslag lag aan mijn ziekte. Los van alle andere bovengenoemde oorzaken.

Toen die laatste kuur zo fout ging was het paniek alom. Ik kan me nog vaag herinneren dat ik op de EHBO in het LUMC zat, maar ik was al helemaal in een andere wereld. Wat er om me heen gebeurde kreeg ik niet meer mee. Mijn kracht om naar de realiteit te keren was weg, was me ontnomen zo voelde het. Een paar weken later belande ik in het GGZ. Dit is een psychiatrisch ziekenhuis om mensen met psychische klachten beter te maken, door middel van medicijnen en de juiste therapie. Omdat ik er zo zwaar aan toe was moest ik meteen de isoleercel in voor 3 dagen, om algeheel tot rust te komen. Ook hier herinner ik mij gelukkig nauwelijks iets van. Ik ervoer deze cel niet als trauma. Ik herinner me deze cel echt als een plek waar ik tot rust kwam. Wat wel afschuwelijk was waren de wanen, ik zag dingen die er niet waren en ik dacht dat het echt was. Naarmate ik meer medicatie toegediend kreeg, ging het beter. De dagbehandelingen en goede, fijne gesprekken hebben me ook echt goed gedaan.

Alles bij elkaar was en is het vaak loodzwaar. De ziekte is inmiddels chronisch en ik slik er nog elke dag medicatie voor. De bijwerkingen van die medicatie en de ziekte zijn heftig. Grote vermoeidheid, hartkloppingen, slecht concentratie, snel afgeleid. Net of mijn bovenkamer het soms even niet wil doen. Dat frusteert me dan vervolgens enorm want ik wil zo veel.

Desondanks ben ik mijn dromen en doelen nooit uit het oog verloren door een ijzersterke wilskracht en de steun van een geweldige achterban. Daarom is dit dan ook een succesverhaal geworden. Het keurslijf van de typische student past mij gewoon niet. Ik heb mijn leven totaal omgegooid en geniet van elke dag die mij gegeven is.

Ik werk in een kledingwinkel waar mijn passie ligt, mode en advies geven. Iets met mensen. Ik had nooit kunnen verwachten en durven geloven dat ik hier zo sterk uit zou komen en ben iedereen die hierbij geholpen heeft enorm dankbaar. Wel is werken een moeilijk verhaal, qua uithoudingsvermogen en begrip van de werkgever. Qua 0 uren contract, qua verlengingen contracten en qua algeheel vertrouwen van de werkgever. Hierdoor is mijn financiële situatie onstabiel. Ik heb daarom mijn verhaal met jullie gedeeld omdat ik mij er hard voor wil maken dat de politiek hier wat mee gaat doen. Omdat er heel veel mensen zoals ik zijn die allemaal dromen van een mooie toekomst. En die wel de wilskracht beschikken om er wat van te maken in het leven. Ik wil jullie graag laten zien wat er mogelijk is en dat je altijd in jezelf blijft geloven. No matter what!