Waan of vrijheid

Een zeer klein deel van de mensen met “psychose gevoeligheid” is bepalend geworden voor de gehele groep. Een groot deel binnen de professionele psychiatrie verkeert nog in de ontkenning dat Schizofrenie geneeslijk is. In remissie(teruggedrongen) schijnt het best haalbaar te zijn; beweert men. Velen nu levenden bewijzen het tegendeel.

Nu vraag ik mijzelf iets af; hoeveel van ons vaak “hoog” functionerende “psychotici hadden in die fase ook religieuze belevingen?

Nu is ons allen (later) “verteld” dat onze waarneming niet klopte, maar is dat zo?

De waarneming was/werd zeker verstoord, van binnenuit maar vaak ook door buitenaf ; maar wat als er hulp geweest was bij de duiding van de belevingen die zo “waar” voelden. Dit “waarheidsgevoel” kan verstoord zijn door drugs, iets genetisch kwetsbaars of beiden. Echter nare gebeurtenissen in iemands leven die de fundamenten onder het bestaan wegslaan kunnen ook psychotische gevolgen hebben. Bij het wegvallen van iemands fundamenten breken onderdrukte of verdrongen gebeurtenissen en patronen door die vermengd met mogelijk verstoorde waarnemingen een nieuwe realiteit vormen.

Genetisch onderzoek (Group project) heeft aangetoond dat alle(!) menselijke aardbewoners in meer of mindere mate de genetische markers heeft die gekoppeld zijn aan psychose gevoeligheid. Wat is naar mijn mening de belangrijkste trigger? De realiteit zoals iemand die waarneemt is onaanvaardbaar. Als een soort escape/drukaflaat creëert men dan mogelijk een afwijkende waarneming van de realiteit; ook wel psychose (schizofrenie) genoemd.

 En wat is realiteit? Dat wat wij collectief als de gedeelde waarneming beleven. Een dynamische samenleving met momenteel een ongekende hoeveelheid aan uitwisseling van informatie (zoals dit artikel) is continue verandering van zelfsprekend. En wie veranderen? Vaak diegenen die ik noem “de pioniers van de geest” die nieuwe wegen en oplossingen zoeken in verband met reële problemen.

En wat is een afwijkende waarneming, wanneer deze de bestaande toestand zoals bevat werd aan het wankelen brengt?

Een spirituele psychose behoeft archetypische duiding en initiatie binnen wat mogelijk de oer religie der mensheid is. De roeping openbaart zich in het openbaren van gaven die voorheen als mystiek belevingen  zijn geduid. Beelden, Geluiden, Visioenen. Dit doet zich voor bij individuen die meer in contact zijn met wat sommigen duiden als het gods-bewustzijn, anderen als het collectieve onderbewustzijn en weer anderen mogelijk als de kosmos. Wat het ook is, het blijkt een bijna genetisch voorbepaalde  ervaring te zijn de  betekenis van gebeurtenissen van lading doen wijzigen. Dit door middel van al dan niet collectieve ceremonies , rituelen en bezweringen.

Als een spirituele psychose onder de ongewilde roepingen valt dan is er al eeuwen sprake van een collectieve geloof onderdrukking.  Religie bevat spiritualiteit maar de beleving van spiritualiteit overstijgt religies. Niet binnen bestaande religies beleefde spiritualiteit heeft het fundamentele recht op bestaan gezien de (mogelijk) erfelijke voorbestemde roeping. Dit vraagt om meer omzichtige herkenning en behandeling van deze “in het wild” geroepenen. Zoals alle psychotici voorheen  geoordeeld zijn als erfelijk belaste ongeneeslijke schizofrenen, Laten wij dan vanaf nu extra beschermd worden na eeuwen lange godsdienstige vervolging. De niet spirituele zullen mee profiteren van deze herwaardering van wat (voorheen) psychose gevoeligheid is genoemd : verregaande realiteits afwijking.