Burn-out? Wat nu!?

In maart kwam ik terecht in een burn-out. Althans, dat wist ik toen nog niet. Ik voelde me eigenlijk de gehele dag door somber en had nergens zin in. Ik zag het niet zitten om leuke dingen te doen en alle voorstellen wees ik dan ook (beleefd) af. Ik was toen al niet van plan om deze trend voort te zetten, maar ik wist zelf niet meer hoe ik eruit moest komen. Dat sombere gevoel is eigenlijk al ontstaan sinds november, maar het nam langzaam de overhand. Ik liep al een tijdje bij een therapeut, maar dit moest ik ook gaan vertellen. Na dit gedaan te hebben, heb ik een sessie ingepland. Deze sessie was gericht op het vinden van een oorzaak en we gingen ook kijken naar de toekomst. Ik wist dat het niet iets was, waar ik binnen een weekje vanaf was.

Maar bij een burn-out heb je geen stappenplan dat je afloopt om ervan af te zijn. Dus ik moest andere manieren vinden om om te gaan met de depressieve gevoelens. Omdat ik nergens zin in had en niets zag zitten, dacht ik in het begin hier ook niet actief aan mee. Ik wees nog steeds alles af en staarde voor mij uit terwijl ik op een stoel zat in de tuin. Dat moment herinner ik me nog wel ja. Rond april was het dat ik toch dingen ben gaan zoeken waar ik wel vrolijk van werd. Wandelen met de hond, contact maken met andere hondenbezitters etc.

Daarnaast volg ik een studie. Wat betreft de studie heb ik wel de keuze gemaakt om dit wel door te zetten en nog steeds alles te halen. Dit is gedeeltelijk gelukt, maar ik merkte dat als ik weer wat studiepunten had gehaald ik daar even vrolijk van werd, maar daarna niet meer. Dit was zo rond begin mei. Omdat ik weinig hobby's heb, was ik bijna de gehele dag bezig met de studie. Dit is natuurlijk ook niet goed, maar ik heb van mijn werk, mijn hobby gemaakt. Dit inzicht verkreeg ik een paar weken geleden bij een sessie. Dit is natuurlijk niet goed en het helpt zeker niet om uit je burn-out te komen. Even voor de goede orde: mijn burn-out is ontstaan door privé-omstandigheden en niet per sé door de hoeveelheid werk van de studie. Desalniettemin is het de gehele dag mails beantwoorden, studeren, leren, contact houden met studiegenoten en dat vaak tegelijk geen goede manier. Daar ben ik nu ook wel achter.  Ik weet van mijzelf dat ik ook heel moeilijk kan ontspannen en daar moet ik wel nog aan gaan werken.

Momenteel gaat het wel wat beter. Ik ben actief bezig met boksen, wandelen, fotograferen en mijn rijopleiding. De zomerstop is begonnen, dus de studie staat even op een laag pitje. Ik merk wel zeker verandering als ik al het voorgaande vergelijk met nu. Echter heb ik soms terugvallen en ben ik een halve dag somber. Dit is vaak als er iets tegenvalt. Nu leer ik dat ik manieren moet vinden om daar mee om te gaan. Kijkend naar de opties die ik heb is boksen een goede afleiding; je raakt je energie kwijt en schakelt even je gedachten uit. Maar ook wandelen is een optie. Inmiddels ben ik wel zover dat ik probeer dit meteen te doen voordat ik erover praat met iemand. Anders ben ik nog in de modus van 'zeg maar wat je wilt, ik luister toch niet' en na de activiteit heb ik even mijn zinnen verzet. 

Ik probeer zo door te gaan en vooral te kijken naar de leuke dingen in het leven en naar de dingen die wel gewoon goed gaan. Denk dat dit iets is wat je altijd zou moeten doen, maar je moet er vooral bewust bij stilstaan als je een burn-out hebt. Zo ben ik van mening. 

 

Connect Portaal

LL maakt gebruik van het Connect portaal.

Meld je direct aan om contact op te nemen
Meer ervaringsverhalen