Liefde

Beste lezer,

Zodat je mij wat beter leert kennen stuur ik hierbij in het kort het levensverhaal van mij.

Ik ben Jo Beurskens (m) en ik werd geboren op 24/03/1951 als 4e kind in een gezin met 9 kinderen  (4 jongens en 5 meisjes). Alle broers en zusters leven nog. Na de Lagere School volgde ik de Mulo- en HBS-A opleiding. Daarna heb ik tot op HBO-niveau administratieve cursussen gevolgd. Ik heb o.a. 14 jaar gewekt op de administratie van een bakkerijmachinefabriek (+ landbouwmechanisatiebedrijf). In 1989 werd ik ziek en werd de ziekte ‘Manie en Depressie’ geconstateerd. Vanaf 1990 heb ik halve dagen gewerkt bij Westrom (Sociale Werkvoorziening) te Roermond. Ik heb hier interessante werkzaamheden kunnen doen waarbij ik door mijn studie en ervaring allerlei bedrijfjes administratief heb kunnen opzetten. Per 11/10/2006 ben ik officieel uit dienst getreden bij Westrom.

Op 04/05/1973 ben ik getrouwd en op 14/09/2011 ben ik gescheiden (mede als gevolg van mijn ziekte). Ik heb 2 zoons (34 en 36 j. oud) en heb 2 kleinkinderen – jongens – (2 j. en 5 mnd. oud). Ik heb op dit moment weinig contact met de kinderen en mijn ex-partner.

Tijdens m’n ziekte (het lijkt chronisch van aard) ben ik 8 keer met een psychose, opgenomen op de psychiatrische afdeling (de Paaz) van het ziekenhuis te Roermond. Na een zogenaamde revisiebeurt kon ik weer doorgaan met m’n werk.

De laatste 2 opnames (2011 en 2016) waren vrij hevig (opname gedurende 6 en 8 mnd ).

Belangrijk is en blijft het gebruik van medicatie zodat een nieuwe psychose voorkomen kan worden.

Op dit moment voel ik mij stabiel.

Ik sta onder de begeleiding van een psychiater van metGGZ (Heythuysen).

Vanaf 1988 ben ik veel gaan tekenen. In de jaren ’90 ben ik begonnen met het schrijven van een gedichtenbundel, dagboeken en korte verhalen (met tekeningen).

Ik ben gelovig (vrijzinnig) en ben gevoelig van aard.

Verder kan ik niet zonder de humor van elke dag.

Als je de ziekte ‘Manie en Depressie’ hebt dan weet je dat je in je gevoelens heen en weer geslingerd wordt. Doordat ik meer dan 25 jaar ervaringsdeskundige ben heb ik ten aanzien van mijn gevoelens de nodige twijfels en ben ik erg kritisch en relativerend. Een van mijn meningen is dat kleur niet bestaat en dat er enkel grijs is (maar ik weet wel beter !).

Ondanks alle ellende die ik heb meegemaakt sta ik positief in het leven.

De gedichtjes kunnen soms rauw of ironisch zijn, maar ze zijn ook gelardeerd met lichte spot en humor. Om een goed beeld te krijgen adviseer ik jullie de gedichtjes die ik af en toe publiceer allemaal te lezen zodat een afgewogen oordeel mogelijk is.

Om positief te beginnen het volgende gedichtje.

Liefde

bezoek aan het strand

doet beseffen

dat er liefde is

zand en water

gaan hand in hand

met elke druppel zand