Mijn depre-visie

Mijn naam is Melinda en ik ben nu 25 jaar oud. Ik ben depressief en niet een beetje ook. Dit is helaas niet mijn eerste keer en dit zal ook zeker de laatste keer zijn dat ik bij mijn psycholoog aanklop. Het zit in 1 in mijn genen en 2 heb ik eigenlijk te veel meegemaakt.

Nu heb ik 1 week vakantie en ik merk dat ik het zo nodig heb. Ik ben moe geweest maar nooit op deze manier, zelfs niet bij mijn eerste depressie. Ik ben weer een beetje opgeknapt maar ik ben zo bang dat het weer terugkomt als ik weer ga werken. Ik werk namelijk in de zorg en ik merk nu dat dit teveel energie van mij vergt, ik heb er ook geen plezier meer in en ben op zoek naar een andere opleiding. Helemaal leuk natuurlijk alleen zit er altijd nog een angst van 'wat als...'  juist.. het bekende 'wat als-je..'

Mijn klachten zijn momenteel:

- gevoel van leegte, neerslachtigheid

- laag libido

- geen interesse in vrienden en activiteiten

-piekeren, snel boos en geirriteerd 

- angst en machteloosheid

- huilbuien

- moe wakker worden 

- vermoeidheid geen energie

en ga zo maar door..

alhoewel.. ik nooit aan de dood heb gedacht en daar ben ik heel blij mee!

maar goed.. ik zit hier op de bank .. niks te doen 

verveling heerst aan de ene kant maar ik wil eigenlijk wel iets doen maar wat? 

+ de angst houdt het tegen.

Ik hoop zo erg dat dit weer snel de goede kant opgaat want ik voel me ook zo schuldig tegenover andere mensen.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.