Rolstoelmama met depressie

Hallo ik ben Nienke Vrolijk, 40 jaar oud en mama van een meisje van 3 en een jongen van 5 jaar oud. Tien jaar geleden veranderde mijn leven drastisch. Ik kwam drie jaar lang in een rolstoel terecht wegens een zeer pijnlijke peesplaatontsteking aan allebei mijn voeten.

Ik had al meerdere keren een depressie gehad, maar het niet kunnen staan en lopen in combinatie met andere klachten als rsi (waardoor ik zeer beperkt achter de computer kan werken), een overbelast stuitje (waardoor ik perioden niet langer dan twee uur per dag kon zitten), niet sluitende stembanden (waardoor praten moeite kost en soms helemaal niet gaat) en het hebben van chronische pijn maakte dat ik dit keer in een nog veel dieper zwart gat terecht kwam.

Na drie jaar in de rolstoel volgde een revalidatie periode van twee jaar waarin ik van 3 minuten buiten kunnen lopen opbouwde naar 10 km. Daarna kregen we twee gezonde kindjes. Tijdens de tweede zwangerschap kwamen de klachten terug waardoor ik uiteindelijk voor de tweede keer in een rolstoel belandde.

Toen ik na een periode gestopt te zijn weer met de antidepressiva wilde beginnen ging dit vorig jaar compleet mis. Een half jaar lang had ik zulke heftige bijwerkingen dat ik regelmatig in het ziekenhuis zat. Naast dat ik hele heftige klachten kreeg als o.a. kotsmisselijk, flauwvallerig, hartkloppingen, slapeloosheid, was ik flink depressief en kreeg last van angstklachten. Dagenlang huilde ik voor de neus van mijn kindjes aan een stuk door. Zowel lichamelijk als psychisch was ik flink ziek.

Ondertussen was ik tijdens de eerste corona lockdown begonnen met online muziekspeellessen en knutselwerkjes te delen aangezien ik al 10 jaar niks met mijn creativiteit had kunnen doen. Inmiddels had ik met @vrolijkekoters een vrolijk account opgebouwd met veel volgers terwijl ik eigenlijk heel ziek was. 

Naar aanleiding van andere mensen die ik volgde kwam ik op het idee om een privé account te starten om mijn verhaal te delen. Ik wilde meer van mijn echte leven laten zien. Het leven van een mama die moet vechten om te kunnen lopen, staan, zitten en praten terwijl dat voor andere mensen vaak vanzelfsprekend is. Een mama die ondanks al haar lichamelijke beperkingen en psychische klachten als depressie, dwang, angst en mogelijk ad(h)d wat probeert te maken van haar leven en gelukkig inmiddels weer met volle teugen kan genieten van haar mooie kindjes.   

Liefs Nienke Vrolijk (Instagram @nienkevrolijk)

Meer ervaringsverhalen