Somber door corona

Ik ben een moeder van een zoontje van 6 en ben zelf 32, ik werk momenteel niet omdat ik erg depressief ben geweest en nog steeds ben, voor de corona tijd ging het een stuk beter met mij. Ik ben nogal een sociaal dier en houd er van er lekker tussen uit te gaan dus voor mij is dit even slikken, de eerste maanden gingen nog wel maar het begint me nu op te breken. Ik begin ook echt angsten te krijgen over de toekomst en of alles wel goed met me komt en of ik het financieel allemaal wel red. Ik woon nu in een huis dat ik eigenlijk niet kan  betalen, gelukkig krijg ik wat financiele steun van mn vriend maar ik voel me hierdoor erg afhankelijk en dit voelt niet oke.Ook vrees ik voor de toekomst van mijn kind. Ik ben wel een goede moeder, mijn kind komt altijd op nummer 1 en ik heb er alles voor over dat hij het zo goed mogelijk heeft en dat heeft hij ook, hij heeft een lieve vader (mijn ex) en mij natuurlijk, hij is altijd vrolijk en heel gelukkig en wil dit graag zo houden, ik ben bang dat ik  in de toekomst door financiele redenen mijn huis kwijt raak en dan met mijn zoontje op straat kom te staan, dit is een hele grote angst voor mij die inmiddels mijn leven is gaan beheersen. Door corona ben ik veel minder gaan bewegen, is mijn zin voor dingen weggegaan en ben ik langzaam weer in een extreme depressie terecht gekomen. Hulp is ook ver te zoeken want overal zijn superlange wachtrijen. Ik hoop hier wel wat hulp en steun te kunnen vinden en wellicht elkaar beter te leren kennen en wat meer over elkaar te vertellen.

Meer ervaringsverhalen