Verhaal van Melba: "Iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden, toch?”

Moeder en zoon autisme

De 17-jarige Melba heeft PDD-NOS, een vorm van autisme. In dit fragment vertelt zij hierover. “PDD-NOS is deel van mijn leven. Ik kan het niet los zien van mezelf. Daarom vind ik het moeilijk om te zeggen wat er nou zo anders is aan mij. Iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden, toch?”

 “Als kind ging ik vaak mijn eigen gang. Het klikte niet zo met andere kinderen. Ik zocht ook niet altijd toenadering als andere kinderen samen speelden. Ik begreep niet waarom je de ene keer iemands beste vriendin was en dan ineens niet meer. Dat soort dingen zat me wel dwars. Van onverwachte acties raakte ik overstuur. Als mijn moeder mijn bed verschoonde zonder dat ik dat wist, werd ik daar heel kwaad om.

Ik ging vroeger met tegenzin naar school. En als er op school iets naars gebeurde, potte ik dat op tot ik thuis was. Dan kwam het er daar allemaal pas uit. Mijn ouders hebben me later moeten leren omgaan met mijn gevoelens. Ook met het plannen van alle activiteiten had ik moeite. Dat moest ik leren. Ik had bijvoorbeeld al heel jong een agenda, met verschillende kleuren stippen voor verschillende activiteiten. Op school bleek dat ik dyslexie had. Pas later is duidelijk geworden dat ik ook PDD-NOS heb. Omdat het op de gewone basisschool niet ging, ben ik overgestapt naar het speciaal onderwijs. Dat was heel moeilijk voor me, maar nu ben ik er blij mee. Ik ben op een normale leeftijd, normaal geslaagd. Nu volg ik de gewone MBO sociaal-cultureel werk, met competentiegericht leren. Nog twee jaar en dan heb ik mijn diploma! Ik vind school nu leuk en ik haal best goede cijfers.

In mijn klas weten ze dat ik PDD-NOS heb. Dat had ik geschreven in een opdracht die we moesten maken. Een meisje durfde me om die reden geen feedback te geven. Ik heb haar verteld dat ik daar wél wat aan kan hebben. In de klas werden er ook wel eens flauwe geintjes gemaakt. Tijdens een opdracht zeiden ze dan: stil zijn voor Melba, terwijl ik geen last van de anderen had. Dat heb ik met mijn mentor besproken, want ik wist niet meer hoe ik daar vanaf kon komen. Mijn mentor heeft dat met die meiden opgenomen.

Ik ben iemand die graag zaken voorbereid en zekerheid heeft. Ik weet van tevoren wat ik van plan ben.

Melba

Ik ben iemand die graag zaken voorbereid en zekerheid heeft. Ik weet van tevoren wat ik van plan ben. Soms valt op dat ik dingen erg goed en letterlijk onthoud. Ik denk ook heel erg in rangen, van een docent pik ik veel meer op dan van een leerling. Daar heb ik wel last van. Want ik ben erg punctueel en als een docent iets zegt, controleer ik altijd weer opnieuw of ik het al gedaan heb, al weet ik best dat ik dat al heb gedaan. Ik ben best perfectionistisch. Soms word ik een beetje moe van mezelf omdat ik alle feedback op mezelf betrek. Ik vang heel snel kritiek op, zelfs als die niet voor mij is bedoeld.

Ik zou nooit in een groep met alleen mensen met autisme willen zitten. Ik heb juist veel geleerd omdat ik met zoveel verschillende mensen omga. Ik denk dat je mensen moet mixen. Als je altijd maar met dezelfde mensen omgaat is het net alsof je steeds maar één soort muziek hoort. Straks hoor je eens een andere soort muziek en denk je: hé dat had ik eigenlijk niet willen missen. Dus: zet me niet apart, mijn PDD-NOS is een deel van me. Praat met mij als je wilt weten wie ik ben en ga niet in de bieb een boek lezen over PDD-NOS.”

Moeder Jacqueline:“Toen Melba klein was, heeft ze veel problemen gehad en we hebben veel moeite moeten doen om haar bij de buitenwereld te betrekken. Toen er een badge in omloop kwam waarop stond ‘houd rekening met mij, ik heb autisme’ wilde Melba daar niets van weten. Ze noemde het een soort hondenpenning! De PDD-NOS is maar een klein stukje van Melba en het is voor haar niet prettig als ze er telkens op wordt aangesproken. Het is voor iedereen prettig als we wat meer begrip tonen voor elkaars eigenheden. Dat heeft niets met PDD-NOS te maken.”

Direct contact met een hulpverlener

Heb je behoefte aan persoonlijke hulp of advies? Neem (anoniem) contact op met een van de medewerkers van onze hulplijn MIND Korrelatie. Je kunt bellen, chatten, Whatsappen of mailen met een van onze psychologen of maatschappelijk werkers.

Bereid je voor op de MIND Blue Monday Run

20 januari lijkt ver weg, maar nu is het dé tijd om te trainen voor het meest positieve hardloopevenement van het jaar! Doe mee aan de MIND Blue Monday Run en maak samen met ons de somberste dag een stuk positiever. 💙