Behandeling dwangstoornis

Nadat de diagnose dwangstoornis door een professional is gesteld, kan er gestart worden met een passende behandeling. Een dwangstoornis wordt behandeld met een psychologische behandeling, met medicijnen of met een combinatie van beide.

Het doel van de psychologische behandeling is om leren gaan met de dwanggedachten, stoppen met de dwanghandelingen en situaties niet meer vermijden. 

Exposure met responspreventie
Van de psychologische behandelingen is exposure met responspreventie vaak de eerste keuze van therapie. Exposure betekent blootstelling aan de situatie waar je bang voor bent. Iemand die bang is voor besmetting raakt bijvoorbeeld de dingen aan die hij of zij vies vindt. Iemand die bang is voor brand of inbraak verlaat bijvoorbeeld het huis zonder controles. Iemand die bang is dat hij of zij een dierbare steekt met een mes, schilt een appel. 

Tijdens en na die blootstelling voert hij of zij geen dwanghandelingen uit. In deze voorbeelden betekent dit geen handen wassen, niet teruggaan naar huis om te controleren of alles uit en op slot is, en niet bij de dierbare uit de buurt gaan tijdens het schillen of niet het mes opbergen. Dit heet responspreventie. 

Door deze exposure met responspreventie uit te voeren ontdekt iemand dat de ramp waar hij of zij bang voor is niet plaatsvindt. Dit zorgt ervoor dat de angst voor die ramp afneemt. Het wordt dan steeds makkelijker om niet meer te vermijden en geen dwanghandelingen meer uit te voeren. Voor een zo goed mogelijk effect van de behandeling, worden er huiswerkopdrachten meegegeven om ook thuis zoveel mogelijk te oefenen. 

Cognitieve therapie
Cognitieve therapie is een behandeling die vaak als tweede stap wordt ingezet. Deze therapie pakt de gedachten aan die de angst en onrust oproepen. Deze gedachten worden opgespoord om ze daarna te onderzoeken en te leren dat deze gedachten meestal niet helpen en niet realistisch zijn. Ook wordt er gewerkt aan realistische, helpende manieren van denken waar iemand niet bang van wordt.

De medicijnen die gebruikt worden bij een dwangstoornis zijn antidepressiva. Hoewel ze in eerste instantie ontwikkeld zijn tegen depressies, werken ze vaak ook goed tegen een dwangstoornis. Vaak worden de medicijnen voor een lange tijd gegeven. Als de medicijnen goed werken en iemand een lange periode stabiel is, kan er geprobeerd worden in stappen af te bouwen.

Naast de therapie kan een behandelaar extra oefeningen meegeven. Bijvoorbeeld ontspanningsoefeningen of technieken om te leren relativeren en gevoelens te uiten. Veel mensen ervaren steun van contact met lotgenoten. Op de website van de ADF stichting vind je meer informatie over lotgenotencontact. 

In deze flyer krijg je tips die je kunnen helpen bij het omgaan met een dwangstoornis. Vraag de flyer gratis aan en ontvang deze direct in je mailbox.

• Alles over dwangstoornissen: Symptomen en oorzaken
• Heb je behoefte aan persoonlijke hulp of advies? Neem (anoniem) contact op met een van de medewerkers van onze hulplijn MIND Korrelatie. Je kunt bellen, chatten, Whatsappen of mailen.
• Ben je op zoek naar ontmoeting, kennisdeling en belangenbehartiging dat bijdraagt aan herstel van mensen met een dwangstoornis? Kijk bij ADF stichting (angst, dwang en fobie).
• Lees meer over medicijnen bij psychische klachten via het objectieve Kennisplatform Medicatie