DIS - Dissociatieve Identiteitsstoornis
Wat is DIS?
DIS staat voor Dissociatieve Identiteitsstoornis (DIS) en is een complexe psychische aandoening waarbij je ‘ik’ versplinterd is in twee of meer afzonderlijke persoonlijkheidsdelen. Er ontbreekt een samenhangend gevoel van je ‘ik’. De verschillende delen van je persoonlijkheid kunnen verschillende dingen willen en voelen. Dit kan moeilijk voor je zijn in het dagelijks leven.
Er zijn geen resultaten gevonden. Controleer de spelling of probeer een andere zoekterm.
- Elk jaar krijgen ongeveer 4.000 mensen in Nederland de diagnose Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS).
- Ongeveer 1 - 3% van de Nederlandse bevolking heeft DIS (vrouwen meer dan mannen).
Bron: GGZ standaarden en Zorg in zicht
Gevolgen van DIS
Als je DIS hebt, heb je vaak moeite om herinneringen, gevoelens, gedachten en ervaringen bij elkaar te brengen. Dit kan leiden tot problemen met je relaties, werk, en zelfbeeld. Je kan last hebben van andere psychische klachten, zoals een posttraumatische stressstoornis (PTSS) (bijvoorbeeld het krijgen van flashbacks of nachtmerries), angst- en stemmingsstoornissen (zoals depressie en paniekaanvallen), eetproblemen, verslaving, zelfbeschadiging of suïcidaliteit. Vaak hebben mensen daardoor problemen op één of meer gebieden, zoals werk of studie, zelfzorg of sociale contacten. Dat kan zichtbaar of onzichtbaar zijn. Tegelijkertijd zijn er mensen die klachtenvrij functioneren in bijvoorbeeld hun werk. DIS is voor iedereen anders.
Het is goed om te weten dat het niet jouw schuld is dat je DIS hebt. Onthoud dat jij niet alleen bent en dat het oké is om hulp te vragen. Onze hulpverleners staan voor je klaar. Ook voor naasten.
Symptomen van DIS
- Je hebt twee of meer afzonderlijke delen in jezelf die in het dagelijks leven functioneren. Deze delen voelen als niet-ik
- Je merkt dat je herinneringen kwijtraakt en moeite hebt met tijdsbesef
- Je bent je niet altijd bewust van wat je hebt gedaan of gezegd
- Je voelt je verward en onzeker over je eigen persoonlijkheid en je levensgeschiedenis
- Je hebt last van gevoelens van depersonalisatie (gevoel van vervreemding van jouw eigen emoties, gedachten en lichaam) of derealisatie (gevoel van vervreemding van jouw eigen omgeving)
- Je voelt weinig of wisselend contact met je lichaam
- Je hebt moeite met concentratie en aandacht
- Je verschillende delen kunnen verschillende leeftijden, geslachten, persoonlijkheidskenmerken en voorkeuren hebben. Het kan zijn dat die verschillende (persoonlijkheids)delen niet van elkaars bestaan op de hoogte zijn.
Niet iedereen met DIS heeft alle bovenstaande of dezelfde symptomen. Ook kunnen symptomen overlappen met andere psychische aandoeningen. Om te diagnosticeren of je DIS hebt, zijn vaak verschillende professionals betrokken bij het onderzoek. Zoals een psychiater, psychotherapeut en eventueel een traumatherapeut. Zij kunnen je helpen jezelf beter te begrijpen en samen met jou een plan te maken om je te helpen.
Er zijn geen resultaten gevonden. Controleer de spelling of probeer een andere zoekterm.
Via Caleidoscoop, de landelijke vereniging voor mensen met een dissociatieve stoornis:
“Het is erg persoonlijk of en hoe iemand zijn (persoonlijkheids)delen (be)noemt, en dit kan ook veranderen met de tijd. Iemand kan het bijvoorbeeld stukjes, delen, alters, kanten of (binnen)mensen noemen. Soms hebben deze delen hun eigen naam, soms niet. De een vindt dit belangrijk, de ander wil daar juist geen aandacht aan besteden. Ook verschilt het of iemand een ‘hoofdpersoon’ in zich ervaart, of dat het bijvoorbeeld meer wordt ervaren als een ‘kerngroep’.”
Oorzaken van DIS
Over het ontstaan van de Dissociatieve Identiteitsstoornis is discussie. Er zijn wel een paar mogelijke verklaringen. Deze verklaring wordt het meest ondersteund door onderzoek:
Herhaaldelijke traumatische ervaringen op jonge leeftijd, zoals fysiek of seksueel misbruik, geweld of verwaarlozing kunnen DIS veroorzaken. Vaak was er niemand bij wie je je veilig voelde of die je emotioneel kon steunen in die periode. Als je dit hebt meegemaakt, kan het zijn dat jouw geest heeft geprobeerd om met deze verschrikkelijke ervaringen om te gaan door jezelf af te sluiten van de realiteit, wat ook wel dissociatie wordt genoemd. Het is een manier om te overleven of om het trauma draaglijker te maken.
Het is belangrijk om te onthouden dat DIS een complexe aandoening is waarbij waarschijnlijk meerdere factoren bijdragen aan het ontstaan ervan.
Behandeling van DIS
Behandeling van DIS kan bestaan uit verschillende vormen van therapie, zoals psychotherapie, cognitieve of mentaliserende gedragstherapie en/of traumagerichte therapie (zoals EMDR). Ook vaktherapie en lichaamsgerichte therapie kunnen helpen. Denk dan aan psychomotorische therapie of muziek-, dans-, creatieve of dramatherapie.
Er bestaat geen medicatie tegen DIS. Wel wordt er soms medicatie voorgeschreven om bepaalde symptomen te behandelen, zoals angst, depressie en slaapstoornissen.
Wil je weten welke stappen je kan nemen om om te gaan met DIS? Of zoek je als naaste naar advies? Neem dan anoniem en gratis contact op met MIND Korrelatie of bel met Caleidoscoop.
Lees meer over dissociatieve stoornissen
- Wil je meer informatie over dissociatieve stoornissen, waar DIS onder valt? Of ben je op zoek naar lotgenotencontact of steun? Kijk bij de landelijke vereniging Caleidoscoop. Caleidoscoop steunt niet alleen mensen met dissociatieve stoornissen en hun naasten, ze proberen het ook bekender en begrijpelijker te maken, in de ggz en bij beleidsmakers. Daarnaast geven ze voorlichting.
- Lees meer over medicijnen bij psychische klachten via het objectieve Kennisplatform Medicatie
